
Wis mestine nasibku,
Aku ditinggal bojoku
Awan bengi, mung tansah kelingan
Turu ijen pikiranku melayang
Arep mangan ora doyan
Arep turu tansah klisikan
Gawang-gawang esemu sayang
Nggonku mikir, nganti koyo wong edan
Mas, ning endi pindahmu
Ning ngendi papanmu
Kok ora kirim warto
Opo wis keno godha
Aku sing ning ndeso
Tansah kangen sliramu
Tansah nunggu tekamu